Refik Durbaş
Çocukluğum kuşlarla birlikte büyüdü. Erzurum’da birinci sınıfta
sıra arkadaşım bir kırmızı kanatlı kartaldı. Komşu bahçelerden o
erik çalardı, ben elma.
Sanamer’de, ki doğduğum köydü, ikinci sınıfta bir leylekle birlikte
giderdik okula. Sılasına gidememiş, okulun bacasında misafir kalmıştı. O kızak kayardı, ben kayak
yapardım.
Üçüncü sınıfı Yağan köyünde üç sınıflı bir okulda okudum. Üç sınıfta da Türkçeden başka her dil
konuşulurdu. Bir yeşil papağandı öğretmenimiz.
Dördüncü sınıfa devam edemedim. Evimiz Hasankale’de bir çay kenarındaydı. Bütün yıl dalları suya
değen bir söğütün gölgesinde düdükler yaptım, serçelere ses olsun diye…
Beşinci sınıfı İzmir’de bitirdim. Diplomamda yalnız martıların imzası vardır.
Çocuklar ve çocukluğumla birlikte büyüdüm.
Bu nedenle çocukları ve çocukluğumu yazıyorum.